ਜਾਗ-ਸਵੇਰਾ > #1

ਚੇਪਟਰ 1: 1950 ਦੇ ਗਾਂਵ ਤਿਰੂਰ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕਾਰਸ਼ੀਲ ਗਾਂਵ ਦਾ ਮੰਡਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਘਰਾਂ ਦੇ ਅਸਲੀ ਸਥਾਨਕ ਨਕਸ਼ੇ ਨਾਲ ਸਜੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੈਸਮੀਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਵਿੱਚ ਹਵਾ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਗਾਂਵ ਵਾਸੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਜੀਣ ਦੇ ਸਾਥੀ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਗਹਿਰੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਰੀਤੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
Rajeev
ਮੀਰਾ, ਅਰਜੁਨ, ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਕਾਸਟ ਸਿਸਟਮ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ? ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਢੰਗ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਰੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਮੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ!
Meera
ਰਜੀਵ, ਕਾਸਟ ਸਿਸਟਮ ਸਾਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਵੇਲੇ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਸਮੇਂ ਬਦਲ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਤਰੱਕੀ ਅਤੇ ਸਭ ਲਈ ਸਮਾਨਤਾ ਨੂੰ ਗਲਬਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਸਾਡੇ ਜਨਮ ਦੀ ਆਧਾਰ ਤੇ ਭੇਦਭਾਵ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।
Arjun
ਮੀਰਾ ਸਹੀ ਕਹ ਰਹੀ ਹੈ, ਰਜੀਵ। ਸਾਡੇ ਗਾਂਵ ਨੂੰ ਤਰੱਕੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਸਥਾਨਤਾ ਨਹੀਂ। ਕਾਸਟ ਸਿਸਟਮ ਸਿਰਫ ਜ਼ੁਲਮ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੀਮਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।
Rajeev
ਬਦਲਾ? ਤਰੱਕੀ? ਇਹ ਸਿਰਫ ਖਾਲੀ ਸ਼ਬਦ ਹਨ! ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜ ਨੇ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਸ ਸਿਸਟਮ ਨੂੰ ਅਨੁਸਰਣ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮਝ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੇ ਹੋਰ ਕੀ ਹਾਂ?
Meera
ਰਜੀਵ, ਇਸ ਦੀ ਸਮਝ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਦੇਖਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਰੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਬਿਨਾਂ ਭੇਦਭਾਵ ਦੇ। ਇਸ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।
Arjun
ਬਿਲਕੁਲ, ਮੀਰਾ! ਸਾਡੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਵਿਕਸ਼ਿਆਪਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਚੱਲੋ ਸੋਚੋ ਇੱਕ ਗਾਂਵ ਦਾ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਣ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਹਾ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਸਟ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੁਨਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਬੇਹਤਰ ਤਿਰੂਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
Rajeev
ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਖ਼ੁਵਾਬਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਹਾਲਾਤ ਕੜੇ ਹਨ। ਕਾਸਟ ਸਿਸਟਮ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਗਹਿਰੀ ਜੜੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਛੱਡ ਸਕਦੇ ਹਨ।
Meera
ਪਰ ਰਜੀਵ, ਪੁਰਾਣੇ ਸਿਸਟਮਾਂ ਨੂੰ ਪਕੜੇ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਸਾਡੀ ਤਰੱਕੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਮਾਜਿਕ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਇਸ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ। ਤਿਰੂਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਗਲਬਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ।
Arjun
ਰਜੀਵ, ਬਦਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹੌਸਲਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਹੁਣੇ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰਾਂਗੇ, ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਗਾਂਵ ਪਿਛਲੇ ਵੇਲੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਮਾਨ ਸਮਾਜ ਲਈ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।